Η Ιστορική αναδρομή της αντλίας από την αρχαιότητα

Από την αρχαιότητα η εξασφάλιση του νερού ήταν από τα σημαντικότερα κριτήρια στην επιλογή ενός τόπου ως μόνιμης κατοικίας διαβιώσεως, εφόσον αποτελούσε αναγκαία προϋπόθεση στην ανάπτυξη των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων.

Ο φυσικός φιλόσοφος Θαλής ο Μιλήσιος (640-546 π.Χ.) χαρακτήριζε το νερό ως αρχετυπικό στοιχείο, πρωταρχικό συστατικό όλων των πραγμάτων και ο μέγας λυρικός ποιητής Πίνδαρος (552-443 π.Χ.) τόνιζε την αξία του αναφέροντας «ἐκ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου τό ὕδωρ εἶναι τό ἄριστον…».

Η ύδρευση λοιπόν θεωρούνταν από τις κυριότερες υποδομές κάθε οργανωμένης κοινότητας και η εξασφάλιση ποσοτήτων νερού για τις καθημερινές ανάγκες αποτυπώνεται σε πλήθος ανασκαφικών ευρημάτων. Όταν οι αρχαίοι οικισμοί άρχισαν να οργανώνονται σε επίπεδο πόλεως, η απλή γειτνίαση με τις υδροφόρες εστίες έπαψε να επαρκεί.

Η ανάγκη για τη δημιουργία δικτύων μεταφοράς και διανομής νερού κατέστη επιτακτική ώστε να διασφαλιστεί η ανάπτυξη των οργανωμέ-νων πόλεων.

Τη δημιουργία δικτύων συμπλήρωσε η ανάπτυξη μηχανισμών, που εκμεταλλεύονταν τις ιδιότητες των ρευστών. Οι μηχανισμοί αυτοί χρησιμοποιήθηκαν για τη διακίνηση του νερού.

O Aτέρμονας κοχλίας του Αρχιμήδη

Ένας τέτοιος μηχανισμός ήταν ο κοχλίας ή υδραυλικός ατέρμονας κοχλίας του Αρχιμήδη (287-212 π.Χ.) του μεγάλου μαθηματικού, φυσικού, μηχανικού, εφευρέτη και αστρονόμου της ελληνιστικής περιόδου. Ο κοχλίας του Αρχιμήδη αποτελούνταν από έναν ξύλινο άξονα που έφερε περιελίξεις από λεπτά και εύκαμπτα κλαδιά ιτιάς ή λυγαριάς, συνδεδεμένα το ένα με το άλλο, ώστε να δημιουργείται ένας ατέρμoνας κοχλίας.

( ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: Πηγή : https://technewsingreek.blogspot.com/2016/11/blog-post_76.html )

Η Εμβολοφόρος αντλία του Κτησιβίου

Άλλος μηχανισμός, ήταν η εμβολοφόρος αντλία του Κτησιβίου (285-222 π.Χ.) του μαθηματικού, μηχανικού και εφευρέτη των ελληνιστικών χρόνων και ιδρυτή της Αλεξανδρινής Σχολής. Η αντλία του Κτησιβίου αποτελείται από δύο όμοιους κυλίνδρους, στο εσωτερικό των οποίων υπάρχουν έμβολα που κινούνται παλινδρομικά με τη βοήθεια μοχλού.

(ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: Πηγή: http://archive.noesis.edu.gr/repository/handle/11609/001-00350.html )

Επίσης, ο Φίλων ο Βυζάντιος (250 π.Χ.), κατασκεύασε μια αντλία με αλυσίδες, βαρούλκο και κουβάδες (μαγγάνι), καθώς και ένα είδος αεραντλίας (φυσερό).

Η πυροσβεστική αντλία του Ήρωνος

Η πυροσβεστική αντλία του Ήρωνος (1ο αι. μ.Χ.), μαθητή του Κτησιβίου ήταν μια δίδυμη καταθλιπτική εμβολοφόρος αντλία συνεχούς ροής νερού, τα έμβολα της οποίας παλινδρομούσαν αντίθετα, με τη βοήθεια ενός αρθρωτού κοινού χειρομοχλού μέσα σε δύο κατακόρυφα κυλινδρικά δοχεία βυθισμένα σε, πιθανότατα, τροχοφόρα δεξαμενή.

Η αντλία αυτή θεωρείται ως η πρώτη εμβολοφόρος καταθλιπτική αντλία της ανθρωπότητας.

( ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: https://www.archaiologia.gr )

Οι απαιτήσεις στη διακίνηση των ρευστών αυξήθηκαν κατακόρυφα με τη βιομηχανική επανάσταση, και πλέον δεν περιορίζονταν μόνο στο νερό.

Παράλληλα με την τεχνολογική πρόοδο, αναπτύσσονταν όλο και πιο σύνθετα μηχανήματα που εξυπηρετούσαν αυτόν το σκοπό.

Στις αρχές του 18ου αι., κατασκευάστηκε η πρώτη φυγόκεντρη αντλία και η αεραντλία (Ντ. Παπέν 1647-1712), τον 19o αι. η παλινδρομική αντλία με ατμό Η. Worthington, (1860), η στροβιλοαντλία Osborne Reynolds, (1875) κ.ά.